Ένας χρόνος χωρίς εσένα....

Δεν είσαι πια μαζί μου.
Μου λείπεις πολύ.                

Το μυαλό μου χάνεται. Κάνει χίλιες σκέψεις . . . χάνεται μεταξύ ουρανού και γης . . .

Συνέχεια σε ψάχνω . . . αγναντεύω τον ουρανό και ρωτάω . . .

Που είσαι ? Τι κάνεις ? Μήπως κρυώνεις ? Είσαι χαρούμενος ? Γιατί δεν έρχεσαι στα όνειρα μου ?

Δεν είσαι εσύ, που έφυγες στις 15 Ιανούριου 2012 . . . δεν είσαι εσύ, που πέταξες για τη χώρα των αγγέλων . . .

Νομίζω ότι κάπου θα σε δω να τρέχεις . . .κάπου θα είσαι κρυμμένος και θα παίζεις με τα αυτοκινητάκια σου . . . κάπου θα σε ακούσω . . .

Αγγελούδι μου γλυκό, θα είσαι για πάντα ο λόγος της δική μου ύπαρξης.

Για σένα ζούσα, για να σε βλέπω να μεγαλώνεις . . .
Για σένα ζώ . . . για να σε σκέφτομαι κάθε λεπτό . . . 

Μου λείπεις πολύ . . .  προσπαθώ να σε σκέφτομαι να παίζεις με τα άλλα αγγελάκια και σκέφτομαι ότι είσαι το ομορφότερο, το πιο γλυκό και ευγενικό αγγελάκι του ουρανού . . .σε βλέπω να τρέχεις .... μέσα σε ένα καταπράσινο λιβάδι. . . .

Αγγελέ μου, είμαι  μια ηθοποιός . . . κάθε μέρα παίζω τον ίδιο ρόλο...παίζω "το χαμόγελο στο πρόσωπο μου" αλλά η καρδιά μου είναι χίλια κομάτια . . . προσπαθώ να κάνω χώρο στη ψυχή μου για να χωρέσει όλος αυτός ο πόνος . . . κάθε μέρα . . .  κάθε βράδυ . . .

Έχω μέσα μου πολύ θυμό και μίσος για όλους αυτούς που σου έκαναν κακό . . . Δεν ήταν η επιλογή του Θεού να φύγεις και να πας κοντά του . . . Δεν είχε έρθει ακόμη αυτή η ώρα . . .
Κάποιοι άλλοι . . . σε έδιωξαν και δεν έχουν ζητήσει ούτε ένα συγνώμη . . . δεν σου έστειλαν ούτε ένα στεφάνι . . .
Εγώ ψυχή μου, αυτούς δεν μπορώ να τους συγχωρέσω και εύχομαι να το πληρώσουν. . . με το ίδιο νόμισμα  σε αυτή τη ζωή και θα ήθελα πολύ να το μάθω . . .

'Έχω θυμό και για όλους αυτούς που δεν τους άγγιξε η δική σου θυσία . . .  Έχω θυμό και για όλους αυτούς που με τις πράξεις τους και τη συμπεριφορά τους δεν τιμούν και δεν σέβονται τη μνήμη σου. Εγώ παιδί μου, όλους αυτούς δεν μπορώ και δεν θέλω να τους συγχωρήσω ποτέ . . .

Ήσουν ένας μεγάλος ήρωας οχτώ μήνες . . . εσύ μας έδινες δύναμη για να σταθούμε πλάι σου . . . Όσο θυμάμαι τα δακρυσμένα σου ματάκια . . . προσπαθώ να καταλάβω τι ήθελες να μου πεις . . . πως ένιωθες . . . Πόσες άνισες μάχες έδωσες αγόρι μου γλυκό αυτούς τους οχτώ μήνες ?

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση που έκανες για πρώτη φορά, μια ημέρα πριν μπούμε στο νοσοκομείο : " Μαμά, Μπαμπά σας αγαπάω πολύ και να το ξέρετε ...". 

Συγχωρέσε με που δεν ήμουν άξια να σε προστατέψω...Νιώθω τόσο λίγη μπροστά στη δική σου δύναμη ...

Συγχωρέσε με ψυχή μου.
Δεν θέλω να βαραίνω τη ψυχούλα σου αλλά μου λείπεις πολύ παιδί  μου.

Στο σπίτι μας δεν έχει αλλάξει τίποτα . . .
το δωμάτιο σου, τα παιχνίδια σου, το τραπεζάκι σου, η καρεκλίτσα σου, οι φωτογραφίες σου, το μπουρνούζι σου, η οδοντόβουρτσα σου, το ποτηράκι σου ...όλα είναι στη θέση τους, όπως τα άφησες. Για να τα βλέπεις και να έρχεσαι ... για να σε νιώθουμε εδώ δίπλα μας . . .

Να μπορούσα μια στιγμή μόνο να σε δώ, να σε αγκαλιάσω, να σε φιλήσω, να σε ακούσω....μια στιγμή μόνο.....

Σε αγαπώ μέχρι τον ουρανό και όλη τη θάλασσα και μέχρι το άπειρο και ακόμη παραπέρα.

 Σε αγαπώ πολύ Θανούλη μου. Σε αγαπώ πολύ αγγελέ μου.

Ο μικρός μου άγγελος . . .

Οι άγγελοι είναι δίπλα μας, μας ακούνε, μας προσέχουν, μας μιλούν. 

Αλλά κάποιοι από όλους εμάς . . .  ακούμε καλύτερα.

Ο μικρός μου άγγελος, 

 Δεν έχει φύγει μακριά από τη ζωή μου . . . 

αλλά δεν έρχεται όποτε τον φωνάζω . . . 

γιατί είναι πάντα δίπλα μου, όποτε τον χρειάζομαι . . . είναι πάντα εδώ.

Ο μικρός μου άγγελος, 

Ξέρει πως να φωτίζει το δρόμο μου . . . 

Ξέρει πως να με ενθαρρύνει προς τη σωστή κατεύθυνση . . . 

Ξέρει πως να κάνει τον πόνο μου, δύναμη . . .

Ο μικρός μου άγγελος, 

Είναι το φωτεινό φως της ζωής μου . . . γιατί είναι πάντα δίπλα μου.

Είναι το στήριγμα μου . . . γιατί εκείνος με κρατάει όρθια. 

Είναι η χαρά μου, το γέλιο μου, η ελπίδα μου, η ζωή μου . . . 

γιατί εκείνος μόνο μου θυμίζει τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε μαζί.

Ο μικρός μου άγγελος,

Ήρθε στη γη για μένα . . . για λίγο, για όσο έπρεπε. 

Ήρθε, για να με αλλάξει, να με μεταμορφώσει, να με ολοκληρώσει.

Ήρθε για να μου υπενθυμίσει τις αξίες της ζωής . . . 

για να με κάνει και πάλι άνθρωπο.

 Ο μικρός μου άγγελος,

Είναι ο δικός μου φύλακας άγγελος, ο φύλακας άγγελος της ψυχής μου. 

Ο λόγος της ύπαρξης μου, ο λόγος για τον οποίο συνεχίζω να ζω . . . 

για να τον σκέφτομαι κάθε λεπτό . . . 

Ο μικρός μου άγγελος,

Προσπαθεί και μου ζωγραφίζει πάντα ωραίες εικόνες στη θύμηση του μυαλού μου  . . .

Μου ζωγραφίζει με τους ήχους . . . και μου τραγουδάει με τα χρώματα  . . . 

κατευθείαν μέσα στη ψυχή μου . . . για να την γαληνεύει όταν αγριεύει.

Το Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι της Ασημίνας ... για τον Θανούλη μας.

Μεσάνυχτα 31 Δεκεμβρίου 2012,

Ο Αη Βασίλης,όπως κάθε χρόνο τέτοια νύχτα, φορτωμένος με το σάκο του γεμάτο δώρα, μπαίνει σε όλα τα σπίτια που υπάρχουν παιδιά για να αφήσει στο καθένα από μία ευχάριστη έκπληξη, από ένα παιχνιδάκι.

Αφού γύρισε όλο τον κόσμο, ο δρόμος του τον έφερε σε μία όμορφη γειτονιά του Βύρωνα......

Η διαδρομή μου από την ψυχική οδύνη στη δημιουργική απογείωση μέσω της τέχνης

Κανένας πόνος και καμιά τραυματική εμπειρία, δεν μπορεί να συγκριθεί  

με το θάνατο του παιδιού σου.

Κάθε φορά που οι σκέψεις μου "ζωντανεύουν" το δυσάρεστο αυτό γεγονός, ο νους μου  σαλεύει. Οι αισθήσεις μου μουδιάζουν και ο πόνος ξεριζώνει τα σωθικά μου. 

Τα πάντα γκρεμίζονται γύρω μου, ξανά και ξανά. Χάνω τη διάθεση να παλέψω, να συνεχίσω. Δεν έχει νόημα η ζωή πια για μένα, όταν έχω χάσει πια ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου : το παιδί μου. Η ζωή μου παραλύει, βυθίζομαι σε κατάθλιψη. 

Τα αρνητικά συναισθήματα που με πλημμυρίζουν είναι πολλά: απελπισία, απόγνωση, αποθάρρυνση, φόβος, ενοχές, άρνηση και θυμός ακράτητος. 

Το ξέρω ότι πολλές φορές, η αρνητική συμπεριφορά μου προκαλεί τρικυμία, διαταράσσει τις σχέσεις μου με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, διαιωνίζει τον πόνο και επηρεάζει άλλες ζωές. Δεν μπορώ αλλά και δεν θέλω μερικές φορές να την ελέγξω την συμπεριφορά μου...άλλωστε συνήθισα να πονάω...είναι μέρος της καινούργιας μου ζωής. 

Πολλές φορές βυθίζομαι σε βαθιά κατάθλιψη με τάσεις αυτοκτονίας. Υποφέρω από αϋπνίες, εφιάλτες, υπερβολικούς φόβους, ενοχές. Κλαίω ανεξέλεγκτα, έχω δύσπνοια και συχνές λιποθυμικές τάσεις. Έχω τσακίσει. Υπάρχουν και κάποιες αναλαμπές, αλλά κανένα θετικό αποτέλεσμα.

Σε  μια προσπάθεια ν’ αποκαταστήσω σταδιακά το ρυθμό της ζωής μου, να βρω κουράγιο να συνεχίσω, καταφεύγω σε διάφορα βοηθήματα. 

Η ενασχόληση μου µε τις δηµιουργικές δραστηριότητες, κυρίως χειρωνακτικές, δεν γεµίζει απλώς τον ελεύθερο χρόνο μου, αλλά συµβάλλει και σε µια προσπάθεια αυτογνωσίας, που µόνο η δηµιουργική απασχόληση µπορεί να μου προσφέρει. 

Τα χέρια απασχολούνται, το µυαλό ανασυγκροτείται και η ψυχή μου ηρεµεί. Βρίσκω τον χρόνο να µείνω µόνη μου με τον πόνο  μου  και να εκτονώσω τα συναισθήµατα μου όπως ο θυµός, η λύπη και η απόγνωση. Αντί να ξεσπάω συνέχεια στους δικούς μου ανθρώπους, βγάζω τα συναισθήµατά μου µέσα από την τέχνη μου. 

Προσπαθώ μέσα από τα χρώματα και τις κατασκευές να απαλύνω λίγο τον πόνο μου μήπως και χωρέσει στη ψυχή μου ....και φυσικά η τέχνη μου είναι το παιδί μου...είναι για το παιδί μου...τον Θανούλη μου....

Οι πρώτες λοιπόν προσπάθειες διακόσμησης αντικειμένων με τη τεχνική Decoupage : 

...και τα τρία έργα...έχουν βρει τη σωστή θέση τους ...

δίπλα του....δίπλα στο Θανούλη μου

 

Φτιάξτε ένα ουράνιο τόξο

  Τώρα που αλλάζει ο καιρός, καθίστε στο χαλί και φτιάξτε μαζί με τα παιδιά ένα Ουράνιο Τόξο. 

Οι ζωγραφιές των παιδιών παίρνουν σάρκα και οστά

 Μπορεί οι ζωγραφιές των παιδιών μας να φαίνονται μουντζούρες 

αλλά όχι για το   Child’s Own Studio  ! 

          Στο Child’s Own Studio  οι ζωγραφιές των παιδιών παίρνουν.....

Μια λεπτή αόρατη σκόνη . . .

Ο θάνατος υπάρχει, όχι όμως ως το αντίθετο της ζωής αλλά ως μέρος της. Οι λέξεις ίσως ακούγονται κοινότοπες αλλά την εποχή που βιώνεις ένα τέτοιο σοβαρό γεγονός το αισθάνεσαι σαν ένα κόμπο από αέρα μέσα σου.

Ο θάνατος υπάρχει  και εμείς ζούμε δίπλα του και τον ανασαίνουμε, τόν βάζουμε στα πνευμόνια μας σαν μια λέπτη αόρατη σκόνη.

Μέχρι πριν λίγο καιρό, ο θάνατος ήταν για μένα κάτι απόλυτο ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη ζωή. Κάποια μέρα το χέρι του θανάτου θα μας πλησιάσει και θα μας πάρει σκεφτόμουν. Όμως ως την ημέρα που θα απλωθεί ως το μέρος μας, μας αφήνει στην ησυχία μας και δεν μας ενοχλεί.  

Μια απλή και λογική αλήθεια . . .

Η ζωή είναι εδώ και ο θάνατος εκεί. . . και εγώ βρίσκομαι εδώ και όχι εκεί . . . Σκεφτόμουν . . .

Την ημέρα που έφυγε για πάντα από τη ζωή ο μονάκριβος γυιός μας . . . χάθηκε και η ικανότητα να βλέπω τον θάνατο και τη ζωή με αυτόν τον απλό τρόπο.

Ο θάνατος βρέθηκε ξαφνικά εδώ . . .  μέσα μου. Απλώθηκε και εγκαταστάθηκε μέσα μου, γέμισε όλο μου το είναι. Και όσο και αν προσπαθώ δεν μπορώ να τον ξεχάσω . . . δεν μπορώ πια να τον βγάλω από τη ζωή μου.

Εκείνο το Κυριακάτικο μεσημέρι που πήρε για πάντα τον τετράχρονο γυιό μας, ο θάνατος πήρε μαζί του και κάτι από μένα. 

Ζω πια με αυτόν τον κόμπο από αέρα στο στήθος μου και όσο και αν προσπαθώ παγιδεύομαι μέσα σε αυτόν και όλα περιστρέφονται γύρω από τον θάνατο που πήρε το παιδί μου . . .   

Καλό σου ταξίδι αγοράκι μου . . .

Ένα ποίημα για τον άγγελό μας . . .

. . .Σαν του ουρανού το γαλανό τα μάτια σου

   Σαν το απέραντο της θάλασσας βαθύ το βλέμμα σου 

   Σαν τον ήλιο και τα αστέρια φωτεινό το χαμόγελό σου

   Σαν όλη την ομορφιά της πλάσης η μορφή σου...

   

Αγνή και αμόλυντη η ψυχή σου, γεμάτη καλοσύνη η καρδιά σου. . .

Διακοπές . . . χωρίς τέλος

Κάπου έχεις πάει διακοπές αγοράκι μου. . . αλλά στο υπόσχομαι σε κάποια παραλία θα ξανασυναντηθούμε . . . 

Μια αφιέρωση . . . ένα γλυκό βάλσαμο στη καρδιά μας

Αξέχαστε ΘΑΝΟ μας

Έφυγες τόσο άδικα από τη ζωή, εσύ ένα γλυκό αγοράκι !!!
Ήρθες στον παιδικό σταθμό και τον γέμισες από φως με το γέλιο, τα τραγούδια και
τους χορούς σου !!!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος, για όλους μας από το να θυμόμαστε "ευτυχισμένες στιγμές"
μαζί σου !!!
Η λέξη "ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ" δεν εκφράζει ούτε το ελάχιστο από το κενό που νιώθουμε !!!
Οι μέρες είναι άδειες και οι νύχτες βουβές χωρίς το χαμόγελό σου !!!
Σε ζήλεψαν οι άγγελοι γιατί από όλους σίγουρα είσαι το
ομορφότερο αγγελούδι !!!
ΘΑΝΟ μας, έχουμε δύο γλυκές λεξούλες να σου φωνάξουμε όλοι δυνατά :

ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ
ΚΑΙ
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ

Με αγάπη
Από τους συμμαθητές σου και το προσωπικό του 8ου παιδικού σταθμού Δήμου Βύρωνα.