ΚΥΡΙΕ,
Βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα.
Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο Άγιο θέλημά Σου.
Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις και αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σε όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στεναχωρήσω κανένα.
ΚΥΡΙΕ, . . . .
δώσε μου δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.
Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξε με
να προσεύχομαι , να πιστεύω , να υπομένω , να συγχωρώ και να αγαπάω.
ΑΜΗΝ.
 |
Επτά μήνες η ίδια προσευχή . . .
Επτά μήνες μια ελπίδα . . .
. . . τώρα ,
δεν ξέρω τι να ζητήσω,
για τι να προσευχηθώ και
πως να προσευχηθώ . . .
Θα χρησιμοποιήσω μια ατάκα που λένε σε μια διαφήμιση αλλά που την θεωρώ πολύ σωστή!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη"
Το ξέρω. Είμαστε πολλές οι μάνες που έχουμε χάσει τα παιδιά μας. Δεν χρειάζεται να γίνουμε περισσότερες. Έλεος Θεέ μου!
ΔιαγραφήΓιατί ο Θεός παίρνει τους νέους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ερώτηση «γιατί ο Θεός επιτρέπει να πεθαίνουν τόσοι νέοι άνθρωποι;» ο Παΐσιος απαντά πως ο Θεός παίρνει τον κάθε άνθρωπο «στην καλύτερη στιγμή της ζωής του», «για να σώσει την ψυχή του». Ιδού το όλο σχέδιο:
«Εάν δει ότι κάποιος θα γίνει καλύτερος, τον αφήνει να ζήσει. Εάν δει όμως ότι θα γίνει χειρότερος, τον παίρνει για να τον σώσει. Μερικούς πάλι, που έχουν αμαρτωλή ζωή, αλλά έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. Είναι δηλαδή σαν να τους λέει: “Μην κουράζεσθε• αρκεί η καλή διάθεση που έχετε”. Άλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια. Φυσικά, οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται. Γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε;»
Πρέπει έτσι να χαίρονται οι γονείς. Άλλωστε «από εκείνη τη στιγμή έχουν έναν πρεσβευτή στον Παράδεισο. Όταν πεθάνουν, θα ’ρθουν τα παιδιά τους με τα εξαπτέρυγα στην πόρτα του Παραδείσου να υποδεχθούν την ψυχή τους. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό!
«Στα παιδάκια πάλι που ταλαιπωρήθηκαν εδώ από αρρώστιες ή από κάποια αναπηρία ο Χριστός θα πει: “Ελάτε στον Παράδεισο και διαλέξτε το καλύτερο μέρος”. Και τότε εκείνα θα Του πουν: “Ωραία είναι εδώ, Χριστέ μας, αλλά θέλουμε και τη μανούλα μας κοντά μας”. Και ο Χριστός θα τα ακούσει και θα σώσει με κάποιον τρόπο και την μητέρα».
Ο Θανούλης μου ήταν ένα αξιαγάπητο παιδί, όπως όλοι λένε και όχι μόνο εγώ σαν μάνα - κουκουβάγια. Τον ήθελε δίπλα Του αγγελάκι . . . αλλά και εγώ τον ήθελα δίπλα μου και ας γινόταν ο χειρότερος άνθρωπος. Δεν ζήτησα πρεσβευτή για τον παράδεισο αλλά το παιδί μου δίπλα μου. Και όχι δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο γίνονται κάποια πράγματα . . . Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ?
Διαγραφήο Χριστός θα τα ακούσει και θα σώσει με κάποιον τρόπο και την μητέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο παιδί σου είναι δίπλα σου απλά με άλλο τρόπο!! Σε θέλει χαμογελαστή!! Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί κάποια πράγματα γίνονται. Πάντως αυτοί που πονούνε και θρηνούνε πιο πολύ είναι και αυτοί που ανταμείβονται, αρκεί να το πιστέψουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσεύχεσαι κάθε μέρα με όλη σου την καρδιά και να προσεύχεσαι με όλη σου την καρδιά το παιδί σου να είναι καλά και να σε προσέχει. Μόνο η πίστη σε σένα και τις δυνάμεις σου και η πίστη στο Θεό θα σου απαλύνει τον πόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσευχόμουν και πριν την δοκιμασία. Πολλές φορές πήγαινα σε ένα μικρό εκκλησάκι στο Καβούρι στον 'Αγιο Νικόλαο που είναι ανοιχτό μέρα - νύχτα για να έχω ησυχία . . .
ΔιαγραφήΠροσευχόμουν πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας . . . και Τον ένιωθα δίπλα μου, δίπλα μας...και έπαιρνα μεγάλη δύναμη.
Τώρα δεν μπορώ να προσευχηθώ καθόλου. Ούτε καν να προσπαθήσω. Δεν ξέρω γιατί ή πόσο θα κρατήσει . . .
Θα κρατήσει όσο θες εσύ να κρατήσει!! Όπως τον ένιωθες κοντά σου κατά την διάρκεια της δοκιμασίας έτσι θα τον νιώσεις και τώρα όταν μπορέσεις να προσευχηθείς ξανά.. Απλά τώρα είσαι θυμωμένη και στενοχωρημένη. Πριν είχες μια ελπίδα να κρατηθείς. Αν θέλεις εσύ και μόνο εσύ θα παίρνεις δύναμη από την προσευχή! Αν το θελήσεις εσύ θα βρεις τον γιο σου να ζωντανεύει μέσα σου! Αλλά για να ζωντανέψει μέσα σου πρέπει να του δώσεις χώρο να ζωντανέψεις κι εσύ! Μην παραιτείσαι! Δεν χρειάζεται να προσεύχεσαι στον Θεό αυτόν καθ΄αυτόν! Δεν χρειάζεται καν να το λες "προσευχή"..ζήτα από "κάποιον", ζήτα από το "γιο" σου να σου δώσει κουράγιο και δύναμη και αισιοδοξία! Αλίμονο και αν δεν πενθήσεις. Να πενθήσεις αλλά κάθε μέρα να προσπαθείς να ξυπνάς πιο δυνατή. ζήτα το από το γιο σου, άλλωστε είναι ο φύλακας άγγελος σου πλέον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή την ελπίδα ψάχνω να βρω για να κρατηθώ . . . και όταν καμιά φορά μου φαίνεται ότι τα έχω καταφέρει , εκεί έρχονται οι τύψεις και πάλι πέφτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητάω από το παιδί μου να μου δώσει κουράγιο και δύναμη αλλά και πάλι φοβάμαι μήπως του γίνομαι βάρος εκεί που είναι . . . είναι μικρούλης. . .