Ετικέτες

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Μια ευχή . . . που δεν ειπώθηκε ποτέ

Η δικιά του καρτούλα, για να μου πει Χρόνια Πολλά και πόσο με αγαπάει . . . αλλά δεν πρόλαβε να μου τη δώσει ο ίδιος πέρυσι . . .
Ευχαριστώ πάρα πολύ τις δασκάλες του, τη Σοφία και τη Σούλα, που σκέφτηκαν να μου τη δώσουν . Έστω κα έτσι . . . πήρα και εγώ μια καρτούλα φέτος . . .

 
 Σε ευχαριστώ πολύ αγγελάκι μου  !


3 σχόλια:

  1. Το συμπέρασμα είναι ότι το παιδί σου θέλει να είσαι καλά και να χαμογελάς!! Ξεκίνα να γελάς και να χαμογελάς "ψεύτικα" έστω κι αν δεν το νιώθεις! Και μετά θα γελάς με τη καρδιά σου!!
    Όπως το παιδί σου τώρα το περιποιούνται έτσι πρέπει να περιποιηθείς και τον εαυτό σου!! Δεν θα λυπόταν το παιδί σου να σε έβλεπε στενοχωρημένη? Γι' αυτό χαμογέλα! Σκέφτηκες ποτέ να βρείς το χαμόγελο του παιδιού σου σε ένα άλλο παιδί? Να υιοθετήσεις? Γεννήθηκε σαν άγγελος για να γίνει άγγελος. Ίσως είναι η σειρά σου να γίνεις άγγελος εσύ για ένα άλλο παιδί που το έχει ανάγκη! Το παιδί σου σε βλέπει και σε θέλει χαρούμενη!!

    Βασιλική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. . . .χαμογελάω. Αλλά όχι πια με τη ψυχή μου. Πάντα υπήρχε η σκέψη ενός δεύτερου παιδιού, αλλά δεν το φανταζόμασταν έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φυσικά δεν μπορούσες να το φανταστείς έτσι..ούτε σαν αστείο δεν μπορεί να το σκεφτεί κανείς. Σκέψου αν όχι δεύτερη γέννα, μια υιοθεσία :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή