Ετικέτες

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Η Καρδιά Του Παιδιού - Μήνυμα της μάνας

Η διαφορά μεταξύ του να ωφελήσεις και του να βλάψεις στην ιατρική βρίσκεται σε μια πολύ λεπτή ισορροπία...
Οι καλοί χειρουργοί, όπως λέει και η γνωστή διάσημη ρήση, γνωρίζουν πως να χειρουργήσουν... οι καλύτεροι γνωρίζουν πότε να χειρουργήσουν... και οι άριστοι πότε να μην χειρουργήσουν...
Αυτή είναι όλη η αλήθεια για την ιατρική κατά τον....

Richard Smith, Editor of BMJ, Professor of Medical Journalism.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΣΟΥΝ.

Δεν υπάρχει πιο οξύς πόνος από τον πόνο του παιδιού σου.
Δεν υπάρχει πιο μεγάλη δοκιμασία από το να το βλέπεις να υποφέρει και να αδυνατείς να του συμπαρασταθείς αποτελεσματικά, να μην μπορείς να βεβαιωθείς για την τελική αποθεραπεία του. Ιδίως όταν αυτό είναι υπομονετικό, ευγενικό, ανυποψίαστο και αθώο.

Καλό Ταξίδι, Θανούλη μου.
Ήσουν ένα αξιοθαύμαστο αγόρι και ένας μεγάλος μαχητής.
Προσπάθησες όσο έπρεπε και τα κατάφερες ... στη Γερμανία σε αποκαλέσανε με δάκρυα στα μάτια ΗΡΩΑ και είσαι ένας Ηρωας ... ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Ισως είναι καλύτερα εκεί που πήγες...γιατί... δεν έχει φθορά...δεν έχει αρρώστιες...δεν έχει κινδύνους...δεν έχει ποσοστά και πιθανότητες...δεν έχει ψέμα...

Θα σε αγάπω για πάντα ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ... "μέχρι τον Ουρανό και μέχρι τη Θάλασσα και μέχρι το 'Απειρο και ακόμα παραπέρα" ...και η αγάπη μας τώρα θα είναι πιο δυνατή, πιο ανθρώπινη...πιο μυστική...
Θα συναντηθούμε....και θα σε πάρω και πάλι μια μεγάλη αγκαλίτσα...ΝΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ....γιατί για τη μανούλα σου θα είσαι για πάντα το ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΑΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ και τώρα Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ....ΤΟ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΜΟΥ...

Σχόλια που έγιναν σε ανάρτηση που έγινε σε σάιτ:

101 σχόλια:


Ανώνυμος είπε...
εφυγε απο ιατρικο λαθος; και δεν θα την πληρωσει κανεις; ενα σκηνικο που ζουμε μονο εμεις οι Ελληνες
Ανώνυμος είπε...
επιτέλους σε αυτο τον τόπο πρέπει αυτοί που κάναν κάποιο θανάσιμο λάθος να πληρώσουν κι οχι να λαδώσουν
Ανώνυμος είπε...
den yparxoyn logia parigorias se kati tetoio
Ανώνυμος είπε...
ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ
Ανώνυμος είπε...
25/1/12 2:11 μ.μ Δεν είναι έτσι Σκοπος ειναι να μαθει ο κοσμος και να τιμωρηθει οποιος φταιει Δεν ζουμε στη ζουγκλα εχουμε νομους που πρεπει να τηρηθουν
POURNARI είπε...
Τα λόγια φαντάζουν υποκρισία μπροστά στον πόνο. Δεν χρειάζονται καραμπίνες. Όποιος νιώθει τον πόνο δεν δίνει πόνο. Δικαιοσύνη μόνο. Αυτή ναι πρέπει να αποδοθεί
leo ironman είπε...
βατραχακι ΑΝΤΙΟ
PIREORAMA STEFANOS είπε...
λυπάμαι τι να πω, δεν υπάρχουν λόγια
Ανώνυμος είπε...
ΒΓΑΛΕ ΤΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΟΜΠΑ
Ανώνυμος είπε...
πρεπει να βρειτε τη δυναμη και να μην το αφησετε να περασει ετσι ισως σωθουν αλλα παιδια
Ανώνυμος είπε...
мне очень жаль
Ανώνυμος είπε...
I translated the text You must go to Justice
Ανώνυμος είπε...
εκει που πηγε θα το προσεχει ο γιος μου που ειναι μεγαλυτερος ο ΓΕΩΡΓΟΣ μου Γιώτα
Ανώνυμος είπε...
πανεμορφο αγγελουδι.......
Ε. Ζορμπαλάς είπε...
Όταν οι λέξεις χάνονται μέσα στους λυγμούς, όταν το βλέμμα μας κοιτάει στο κενό ανήμπορο να δεχθεί την τρομακτική πραγματικότητα, όταν οι αισθήσεις μας νεκρώνονται από τον αφόρητο πόνο και την οδύνη, όταν νοιώθουμε πως τίποτε πια δεν υπάρχει να μας ανακουφίσει, να μας παρηγορήσει, από την θλίψη και τον σπαραγμό, είναι εκείνη η ώρα που ένα παιδί φεύγει και πετάει στον ουρανό. Είναι η ώρα που ένα παιδί γίνεται Άγγελος και φεύγει για πάντα. Οι τραγικοί γονείς, σκιές που υπάρχουν στον χρόνο και στον χώρο απλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Κενό ψυχής, απελπισία, ατέλειωτα γιατί χωρίς απάντηση, βουβός πόνος και οδύνη παρασύρει τους ανθρώπους που έχασαν το παιδί τους να βυθιστούν στο πένθος και στην παραίτηση από την δική τους ζωή! Και όμως υπάρχει για τους ανθρώπους αυτούς και ανακούφιση και ελπίδα! Είναι η δική μας αληθινή αγάπη και ανθρωπιά. Η ειλικρινής μας ανθρώπινη προσέγγιση και συμπαράσταση. Το ειλικρινές μας ενδιαφέρον. Μπορεί να είναι ένα χάδι η ακόμη ένα βλέμμα συμπόνιας, ένα εγκάρδιο χαμόγελο, μια θερμή καλημέρα, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νοιώσουν ότι είμαστε δίπλα τους, ότι συμπονούμε και συμπάσχουμε μαζί τους. Ας προσευχηθούμε να βρουν, με κάποιο τρόπο, την εσωτερική δύναμη που ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν πως έχουν, και να κρατηθούν από αυτή. Ας προσευχηθούμε όλοι ώστε οι δύστυχοι γονείς να βρουν την γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής τους και την δύναμη να αντέξουν την μεγάλη αυτή δοκιμασία. Η πίστη στον Θεό, η προσευχή μας, η αγάπη του Θεού και η δική μας, είναι η γαλήνη και η ανακούφισή τους. ΘΥΜΙΟΣ - ΔΕΣΠΟΙΝΑ - ΗΛΙΑΣ
MYRSINI HAIR CLUB είπε...
οσα λογια και να πουμε ο πονος της μανας δεν θα περασει ποτε κουραγιο και δυναμη
thita είπε...
συλληπητηρια
Ανώνυμος είπε...
απο τι εφυγε το παιδακι; τι ειχε;
Ανώνυμος είπε...
ΡΙΞΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΚΡΑΤΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ. ΚΑΙ Η ΕΠΑΦΗ ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ
Ανώνυμος είπε...
Γ. Ρίτσος Για το παιδί»: «Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/ τα παιδιά θέλουν ψωμί/ θέλουνε και φάρμακα/ δούλεψε και συ/ Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε/ το παιδί: ζωή./ Τίποτ’ άλλο, Ζωή./ Ζύμωνε στη σκάφη/ πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί/ ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή/για το παιδί./ Ζύμωνε το χώμα/ με το δάκρυ δάκρυ/ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί/ να πετάει τη νύχτα/ και να κελαηδεί/ για το παιδί./ Τούτη είναι η ζωή μας/ τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο/ γέλα κλάψε, πες ό,τι θες/ Το παιδί ζωή: ζωή/ τίποτ’ άλλο.»!
Ανώνυμος είπε...
Μπορει ποτέ μια ψυχή και ένα μυαλό να συνειδητοποιήσουν..να πιστέψουν και να δεχτούν ότι ενας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής τους, ίσως και ο σημαντικότερος.. απλά... έτσι απλά έπαψε να υπάρχει, έτσι απλά έπαψε να ζει.. Κλείνει ποτέ η πληγή που ανοίγει στα στήθια μας όταν βλέπουμε το παιδί μας νεκρό;
Ανώνυμος είπε...
Είναι γεγονός πως κάθε παιδί αποτελεί μία ξεχωριστή οντότητα Δεν γνωρίζουμε τις βουλές του Κυρίου, Ούτε Μπορούμε Να Πούμε Με Ακρίβεια Ότι Θα Έλθη Σήμερα, ή ότι έχει ακόμη χρόνια πολλά. Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΟΣ.
Ανώνυμος είπε...
Ta sylilipitiria mou gia to paidi
Ανώνυμος είπε...
σε καταλαβαινω απολυτα. Ολοι μας εχουμε ζησει ή θα ζησουμε μια τετοια κατασταση και παντα το καλυτερο φαρμακο ειναι ο χρονος, αυτος μας βοηθαει να αποδεχομαστε αυτα τα δυσαρεστα γεγονοτα και να θυμομαστε με αγαπη τα δικα μα ατομα που χασαμε. Προσπαθησε να αποδεχτεις το γεγονος προσφεροντας αγαπη στα υπολοιπα μελη της οικογενεια σου και στα παιδια ολου του κοσμου
Ανώνυμος είπε...
Ένα ορφανό πουλί στην αγκαλιά ενός σωτήρα
Ανώνυμος είπε...
πειτε το ονομα του "χασαπη" γιατρου και του νοσοκομειου
idiadromi είπε...
Πόσο σημαντικό είναι, αλήθεια, να φυλάμε στη μνήμη μας τις ωραίες στιγμές, γιατί αυτές θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις πιο κακές αναμνήσεις. Η αξία των ανθρωπίνων σχέσεων δεν έχει να κάνει με τη διάρκειά τους αλλά με το βάθος ΦΑΙΗ
Ανώνυμος είπε...
ΚΥΝΗΓΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΥΣ
Ανώνυμος είπε...
ωωωω τι τραγικο ψυχουλα μου καλο σου ταξιδι
Ανώνυμος είπε...
Αδυνατούμε ν’ ανατρέψουμε το “μοιραίο”, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τη στάση μας απέναντι στο “γεγονός”. Ο Χριστός είπε “Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, άλλα να έχετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο.” (Ιωάννης 16:33). Στην επιστολή του ο Ιάκωβος, 1:2-3 ενθαρρύνει τους Χριστιανούς: “Να το θεωρήσετε χαρά πολύ μεγάλη, αδελφοί μου, όταν βρεθείτε μέσα σε διάφορες δοκιμασίες, έχοντας υπ’ όψιν σας ότι η δοκιμασία της πίστης σας παράγει υπομονή”.
Ανώνυμος είπε...
«Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός: Καιρός που γεννιέται κανείς και καιρός που πεθαίνει.» (Εκκλησιαστής 3:1,2). «Αδύναμος και αβοήθητος γεννιέται ο άνθρωπος...αφού οι μέρες του είναι μετρημένες...αφού ο Θεός του έβαλε όρια που να τα ξεπεράσει δεν μπορεί.» (Ιώβ 14:1,5). «Ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε το Γιο του το Μονογενή, για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ΄ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. (Ιωάν. 3:16). Χριστός : «Στο σπίτι του Πατέρα μου ...πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο...και θα έλθω και πάλι να σας πάρω κοντά μου για να είστε κι εσείς όπου είμαι εγώ.» (Ιωάν. 14:2,3).
Ανώνυμος είπε...
Έχω θυμώσει πολύ για τον άδικο χαμό αυτού του παιδιού.. Λιτσα κουραγιο
Ανώνυμος είπε...
το παιδακι δεν τα καταφερε; ειχα ακουσει την περιπτωση του στο Μητερα
Ανώνυμος είπε...
αυτα ειναι τα τραγικα κουραγιο στους γονεις οι λεξεις δεν λενε τιποτα αλλα η σκεψη μας μαζι σας
Ανώνυμος είπε...
den uparxoun logia
Ανώνυμος είπε...
re paidia giati den grafete poios tokane?
Ανώνυμος είπε...
δεν ειναι σωστο διαδρομη!!!!!!!!! να γραψεις το ονομα φοβασαι; κακως πρεπει να το μαθουν ολοι
Ανώνυμος είπε...
ρε παιδια πισω απο αυτα τα νοσοκομεια υπαρχουν καρχαριες πως να ταα βαλει ενας απλως ανθρωπος πονεμενος κι ολα;
Ανώνυμος είπε...
για να φανε κι αλλο αλλα απο την αλλη ποιος μπλεκει;
idiadromi είπε...
ηρεμα παιδια οι γονεις θα αποφασισουν δεν αποφασιζω εγω οτι θελουν αυτοι θα γινει
Ανώνυμος είπε...
ο θανατος μας η πολυτελης ζωη τους :( :( ;)
tessable είπε...
Πρωτα να δωσω τα συλληπητηρια μου στους γονεις!! Γνωρισα τη Λιτσα πριν ακομα παντρευτει Πανεμορφη και χαρουμενη κοπελα Ηταν με την ξαδελφη μου παρεα κι ολο χαμογελο και ομορφια Η μοιρα δεν της φερθηκε καλα πολλες φορες, αλλα αυτη ηταν χαριστικη βολη Θαθελα να πω στα σχολια των αλλων οτι αυτη τη στιγμη πρωτευον ειναι να σταθουν οι γονεις στα ποδια τους Οταν ολα καταλαγιασουν θα παρουν τις σωστες αποφασεις Τωρα ειναι νωρις ακομα Τιμουν το παιδι τους, μετα θα κανουν τα δεοντα
Ανώνυμος είπε...
prepei na toys pane sti fylaki olous aisxos aisxos R.I.P.
Ανώνυμος είπε...
Μόνο δυὸ μάτια στὰ σκοτάδια φέγγουνε. Ὅλα κοιμοῦνται, χάνονται, ὅλα σβοῦνε, μόνο δυὸ μάτια μὲ κοιτάζουν ἄγρυπνα, δὲν κλείνουνε· ποτὲ δὲ θὰ κλειστοῦνε. Κωστὴς Παλαμᾶς
Nicolinho είπε...
αυτοί που αγαπάμε δεν πεθαίνουν ποτέ. Ζουν μέσα στην καρδιά μας για πάντα, ζουν μέσα από εμάς. κουράγιο κυρία Λίτσα
Ανώνυμος είπε...
εύχομαι στο Θανούλι ανάπαυση κοντά στο Θεό και σε σένα και την οικογένειά σου, υγεία, Δύναμη και αντοχή. Σταυρούλα
♡chocolacta♡ είπε...
Π.Παίσιος για τον θάνατο και την συμφιλίωση μ' αυτόν. "(...)Άμα ζη μέσα του ο Χριστός, τότε είναι χαρά ο θάνατος. Όχι όμως να χαίρεται που θα πεθάνη, γιατί βαρέθηκε την ζωή του. Όταν χαίρεσαι τον θάνατο, με την καλή έννοια, φεύγει ο θάνατος και πάει να βρη κανέναν φοβητσιάρη! Όταν θέλης να πεθάνης, δεν πεθαίνεις. Όποιος καλοπερνάει, φοβάται τον θάνατο, γιατί ευχαριστιέται με την κοσμική ζωή και δεν θέλει να πεθάνη, Αν του πουν για θάνατο, λέει: «Κουνήσου από την θέση σου»! Ενώ, όποιος ταλαιπωρείται, πονάει κ.λπ., θεωρεί τον θάνατο λύτρωση και λέει: «Κρίμα, δεν ήρθε ακόμη ο Χάρος να με πάρη... Κάποιο εμπόδιο θα τον βρήκε»! Λίγοι άνθρωποι θέλουν τον θάνατο. Οι πιο πολλοί κάτι θέλουν να τελειώσουν και δεν θέλουν να πεθάνουν. Ο καλός Θεός όμως οικονομάει να πεθάνη ο καθένας, όταν ωριμάση. Πάντως ένας πνευματικός άνθρωπος, είτε νέος είναι είτε γέρος, πρέπει να χαίρεται που ζη, να χαίρεται που θα πεθάνη, αλλά να μην επιδιώκη να πεθάνη, γιατί αυτό είναι αυτοκτονία. Για έναν πεθαμένο κοσμικά και αναστημένο πνευματικά δεν υπάρχει ποτέ καθόλου αγωνία, φόβος και άγχος, γιατί περιμένει τον θάνατο με χαρά, επειδή θα πάη κοντά στον Χριστό και θα αγάλλεται."
Ανώνυμος είπε...
όταν ηρεμίσετε πρέπει, κατα την ταπεινή μου γνώμη, να δημοσιοποιήσετε το τραγικό αυτό ιατρικό λάθος, για να μην χαθούν άδικα άλλες ζωές. Γιώργος Αγρινιώτης
Ανώνυμος είπε...
Είναι δύσκολο πραγματικά, να χάνεις κάποιον που ήταν τόσο κοντά σου και ειδικά όταν ξέρεις ότι δεν θα τον ξαναδείς, ο πόνος είναι μεγάλος. Όμως ο θάνατος είναι μέσα στη ζωή. Κι όλοι προς τα εκεί οδεύουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι. Είσαι πολύ τυχερή που βίωσες την μητρότητα. Άλλοι άνθρωποι δεν την βιώνουν ποτέ. Έχω ακούσει ότι υπάρχουν ομάδες και σεμινάρια που αντιμετωπίζουν το δύσκολο θέμα του θανάτου. Δίνουν τρόπους για να ανακουφίσεις την ψυχή του αγαπημένου προσώπου λίγο καιρό αφού αφήσει το σώμα, όμως καλύτερα να ρωτήσεις η ίδια στις ομάδες αυτές. Σου εύχομαι να περνάς καλά και να κρατήσεις τις πιο γλυκές αναμνήσεις από το παιδάκι σου Cutie
Ανώνυμος είπε...
Αφκιαστο κι αστόλιστο του Χάρου δε σε δίνω. Στάσου με τ' ανθόνερο την όψη σου να πλύνω. Το χρυσό το χτένισμα με τα χρυσά τα χτένια, πάρτε απ΄τη μανούλα σας μαλλάκια μεταξένια. Μήπως και του Χάροντα καθώς θα σε κυττάξει, του φανείς αχάιδευτο και σε παραπετάξει! Στο ταξίδι που σε πάει ο μάυρος καβαλάρης, κύτταξε απ' το χέρι του, τίποτε να μην πάρεις. Κι αν διψάσεις μην το πιείς από τον κάτου κόσμο το νερό της αρνησιάς, φτωχό κομμένο δυόσμο! Μην το πιείς κι ολότελα κι αιώνια μας ξεχάσεις... βάλε τα σημάδια σου το δρόμο να μη χάσεις, κι όπως είσαι ανάλαφρο, μικρό σα χελιδόνι, κι άρματα δε σου βροντάν παλικαριού στη ζώνη, κύτταξε και γέλασε της νύχτας το σουλτάνο, γλίστρησε σιγά - κρυφά και πέταξ' εδώ πάνω, και στο σπίτι τ' άραχνο γυρνώντας, ω ακριβέ μας, γίνε αεροφύσημα και γλυκοφίλησέ μας! Κωστής Παλαμάς
Ανώνυμος είπε...
Προσωπικα δεν εχω ζησει ακομα την ΑΠΩΛΕΙΑ και τον ΠΟΝΟ καποιου πολυ κοντινου προσωπου.Η σκεψη ομως και μονο, για καποια ατομα που αγαπω, μου κοβει πραγματικα την ανασα!Δεν ξερω αν θα βρω την δυναμη να αντεξω κατι τετοιο.Πολλοι λενε οτι την βρισκεις και μαλιστα καποια ελεγε χαρακτηρηστικα:ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΟΣΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ..
Ανώνυμος είπε...
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς καλή μου! Μεγάλος ο πόνος σου. Η ζωή η ίδια , η ρουτίνα , η καθημερινότητα μαζί με την δική σου θέληση θα σε βοηθησουν να βγεις απο το τουνελ. Κρατήσου απο τη ζωή, από όσους ειναι γύρω σου και από την αγαπη σου για εκείνους που "πέταξαν για αλλού". Σιγουρα θα σε ήθελαν ευτυχισμένη. Κουράγιο ! κουράγιο! κουράγιο! Ρόζα
Ανώνυμος είπε...
logia parigorias den echo gia tetoio pono Irene
Ανώνυμος είπε...
Τα δάκρυα που χύνεις για τον εαυτό σου είναι δάκρυα αδυναμίας, τα δάκρυα όμως που χύνεις για τους άλλους είναι σημάδι δύναμης.
Ανώνυμος είπε...
είναι άσχημο να φεύγουν ζωούλες..λυπάμαι πολύ ειλικρινά.. MissK
Ανώνυμος είπε...
η ζωή συνεχίζεται....με ότι κι αν φέρνει...και τι καλύτερο από το να φέρει ένα παιδί? Ούτε αντικατάσταση γίνεται...κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός..... Η μάνα δεν ξεχνά
Ανώνυμος είπε...
Ο χαμός ενός παιδιού είναι πάντα άδικος Τι πιο τραγικό από το να πεθαίνει ένα παιδί και εσύ να μη μπορείς να το βοηθήσεις. Τι πιο τραγικό αυτό το παιδί να είναι το δικό σου παιδί και να πιστεύεις ότι έφυγε άδικα. Τι πιο τραγικό να είσαι ο γιατρός που χρειάστηκε να παλέψει για τη ζωή αυτού του παιδιού. Κι ακόμα πιο τραγικό είναι, το να το χάνεις από λάθος λόγο. Λες και υπάρχουν σωστοί λόγοι για να χάσεις ένα θησαυρό.
Ανώνυμος είπε...
Το ιατρικό λάθος είναι ανθρώπινο λάθος που διαπράττεται από άτομα με συγκεκριμένη ιδιότητα, τον (την) γιατρό, επισυμβαίνει στο πλαίσιο του συστήματος παροχής φροντίδας υγείας και το ειδικό του βάρος έγκειται στις επιπτώσεις και συνέπειες που έχει στην ανθρώπινη υγεία και ζωή. Και, ενώ σε κάθε δημοσιοποιούμενο ιατρικό λάθος ο γιατρός δαχτυλοδείχνεται επιτιμητικά από όλους (όχι άδικα αρκετές φορές), το σύστημα υγείας μέσα στο οποίο εργάζεται ουδέποτε εξετάζεται.
Ανώνυμος είπε...
oti kai na leme oti kai na grafoyme to myalo ths manas ta3ideyei sth psyxh toy paidioy ths
Ανώνυμος είπε...
Τωρα βγαινει ο θυμος ,ο πονος,η οδυνη.... Σιγα σιγα θα μεινει μονο ο πονος ελεγχομενος και σιγουρα θα φερει η ζωη πραγματα και καταστασεις που θα ανοιξουν δρομο στο υπολοιπο της ζωης σου,να μπορεις να νοιωθεις κι εσυ οτι εισαι ανθρωπος και ζεις και οτι μπορεις να δοσεις ξανα ζωη....Ε.
Ανώνυμος είπε...
Αντιο γλυκο μας αγγελακι!!!! Τη μαμα και τα ματια σου... Να την προσεχεις απο εκει που εισαι.. Θα το νοιωθει εκεινη καθε στιγμη... Πετα με τα χρυσα φτερα σου παντου, παιξε με τα αλλα αγγελακια, γελα και ξεχνα οτι περασες εδω στη γη εδω που πονεσες, εδω που σου φερθηκαν τοσο αδικα...Ε.
Ανώνυμος είπε...
Έφυγε ένα αγγελούδι Δεν υπάρχουν λόγια για τους γονείς αυτούς με ενα γιατι θα μείνουν ΄Αγγελος Α.
Ανώνυμος είπε...
ειλικρινα λυπαμαι πολυ. εχασες το παιδι. ευχομαι ο Θεος να στο αναπληρωσει με πολλα παιδακια, αρχης γενομενης απο το 2012.
Ανώνυμος είπε...
Κουραγιο Μανα!!!! Θελει καιρο...!!! Λυπαμαι πολυ! lou
Ανώνυμος είπε...
Κουράγιο κοπέλα μου. Η Παναγία θα έχει στην αγκαλιά της το μικρό σου αγγελούδι Τασος
Ανώνυμος είπε...
Πωπω, κορίτσι μου! Τι περάσατε και τι περνάτε! Λυπάμαι τόσο πολύ....κουράγιο!
Ανώνυμος είπε...
Σε καταλαβαίνω (εν μέρει) απόλυτα...πριν 1 χρόνο έζησα το ίδιο με άτομο της οικογένειάς μου κοντινό...ευτυχώς για εμας ο Θεος έδωσε και στον χρόνο απάνω ήρθε μια μπέμπα...ολόψυχα και μέσα απο την καρδιά μου εύχομαι να σου συμβεί το ίδιο...κάνε κουράγιο όποια άλλη λέξη είναι φτωχή Λενα
Ανώνυμος είπε...
λυπαμαι παρα πολυ για την απωλεια σου...δεν μπορω να σου πω τιποτα αλλο...καταλαβαινω εν μερει πως νιωθεις γιατι ειχα κι εγω πριν απο πολλα χρονια μια παλλινδρομη και εμαθα την τελευταια τετραετια πως 90 τοις εκατο οφειλοταν στην θρομβοφιλια που εχω.Maria
Ανώνυμος είπε...
ti na peis kai ti na grapseis lypamai Lambros
Ανώνυμος είπε...
πολυ μεγαλος ο πονος και το κενο.... πρεπει ομως να βρουμε τη δυναμη να προχωρησουμε... ΜΑΤΘΙΛΔΗ
Ανώνυμος είπε...
πολύ λυπάμαι....σου γράφω και συγχρόνως κλαίω....κουράγιο κοπέλα μου.....πολύ στεναχωρέθηκα.... λιν
Ανώνυμος είπε...
Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή θα σπάσουν και τα σίδερα." Ν. Καζαντζάκης
Ανώνυμος είπε...
otan xaneis to paidi sou o ponos einai abastaxtos!!to paidaki xathike adika!!oi goneis k to idio to paidi edosan megalo agona.den xero an exoun sigxorisei aytous pou eftaixan gia to kako pou toys brike.ego san gonios exo poli thymo mesa mou gia keinous.kai fobo mipos k to diko mou paidi mia mera tous sinantisei.o theos leei pos prepei na briskoume ti dynami na sigxoroume k na agapame!!se aytin tin perptosi omos boreis??den xero ti na po??poli diskoli periptosi apo oles tis pleyres.telos skeftomai to exis:ekeinos o giatros pou pire tin eythini k egine to kako,an exei esto k ligo tsipa,tipseis,filotimo opos thes pes to,na katathesei tin adeia tou??kai an oxi giati aytos o ponemenos gonios na dextei mesa tou na pnixei tin apoleia kai na min ton anaferei stin koinonia,se mas,ston iatriko sillogo??gnomi mou tha itan na ton anaferei!!as sosoun sto onoma tou paidiou tous,alla paidia k anipopsiastous goneis opos itan k ekeinoi.o theos na tous dinei dynami!!
Ανώνυμος είπε...
καλοταξιδι κουκλε catman
Ανώνυμος είπε...
Οχι ρε γμτ! Κριμα..... Δόμνα
Ανώνυμος είπε...
krima paidaki.... antio mikre gatouli
Ανώνυμος είπε...
Έφυγες τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Ήσουν πολύ καλό και όμορφο παιδί Σ' αγαπώ πολύ μικρούλι... Φιλιά πολλά!!!!!!!!
Ανώνυμος είπε...
Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουμε την ειλικρινή και βαθύτατη θλίψη μας στους γονείς του παιδιού για τον πρόωρο χαμό του.
Ανώνυμος είπε...
Θα πω μια προσευχή για σένα και το αγγελούδι σου!Οτι και να πω μου φαινεται λιγο !Είμαστε κοντα σου σε οτι μας χρειαστεις!
Ανώνυμος είπε...
Δεν μπορω να σκεφτω καν τι περνας! Ειμαι συγκλονισμενη! Κουραγιο.... Ευχομαι η αγκαλια σου συντομα να κραταει ενα αλλο μωρακι το αδερφακι του γιοκα σου! Sad Sad
Ανώνυμος είπε...
δεν μπορω ακομα να το πιστεψω!γιατι αραγε?μα τη φταινε αυτα τα αγγελουδια να μην μπορουν να ζησουν και να γευτουν την αγκαλια της μανουλας τους γιατι?κουραγιο κοπελα μου δεν ξερω τη αλλο να σου πω!
Ανώνυμος είπε...
Καληνύχτα αγγελούδι μου Καλό σου ταξίδι μικρό αγγελούδι! Μάνα κι εγώ χαροκαμ'ενη
Ανώνυμος είπε...
krima... toso mikro paidi... krima,ti na pw...na zoune k na ton 8umoudai:(
Ανώνυμος είπε...
αυτα τα πανεμορφα ματια εσβησαν :( ;( :'(
Ανώνυμος είπε...
ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Ανώνυμος είπε...
Θερμές συλλυπητήριες ευχές στην οικογένεια του, γνωστούς και φίλους του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
Ανώνυμος είπε...
Τα μάτια της ψυχης ομως δεν σβήνουν ποτέ
Ανώνυμος είπε...
Ως ποτε θα χάνονται άδικα ζωές ΚΑΙ να έχουν τα παιδιά μας ένα καλύτερο αύριο;! Θερμά συλλυπητήρια. Απο Λαμία
Ανώνυμος είπε...
SYLIPITIRIA
Ανώνυμος είπε...
θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του απο τη βροχερη Θεσσαλονικη
Ανώνυμος είπε...
δεν ξερω να γραφω σχολια ουτε καν αν θα το δημοσιευσετε αλλα θελω να πω οτι δεν ειναι φυσιολογικο να χανουν γονεις τα παιδια αλλα τα παιδια τους γονεις τους αφυσικο ειναι αρα δεν μπορει να το δεχθει κανεις εγω μενω σε ενα ψωριο μακρια πολυ απο τον πολιτισμο στα βουνα της Ηπειρου αλλα δεν εχω δει πιο αδικο πραμα ακομα και τα ζωα δεν το αντεχουν με λενε Λαμπρινη ξερω οτι δεν βοηθησα σε τιποτα με τα λογια μου αλλα να ξερετε οτι οι σκεψεις μου θα σας ακολουθουν
Ανώνυμος είπε...
ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ
Ανώνυμος είπε...
Το έμαθα στο γραφείο όλς ο ΕΛΤΑ αυτο συζηταει Συναδελφος ειμαι αλλα δεν γνψριζομαστε Ελπιζω να βρεις τη δυναμη να σταθεις στα ποδια σου και να ξανασυνεχισεις τη ζωη σου εχοντας σε ενα κουτακι χρυσο την ψυχουλαα του στην καρδια σου Λίτσα Κ.
Ανώνυμος είπε...
κι εγω δεν σε ξερω ακουστα σε ειχα μα δεν σε γνωριζα βλεπεις η Αθηνα απο την Κρητη ειναι μακρια ομως οταν τακουσα πονεσα κι εγω δεν ειναι αναγκη να ξερεις καποιον για να μπορεις να ερθεις εστω και λιγο στη θεση του οταν εισαι ανθρωπος τοτε πονας τον συνανθρωπο σου στις δυσκολες στιγμες του δυναμη στον αγωνα της καθημερινοτητας Γιωργος
Ανώνυμος είπε...
κΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΠΕΛΙΑ ΜΟΥ λΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ Σήφης
Ανώνυμος είπε...
τιμηστε τη μνημη του βοηθηστε αλλους γονεις να μην περασουν αυτον το γολγοθα
Ανώνυμος είπε...
God rest his soul I say.....:((((
Ανώνυμος είπε...
R.I.P.
idiadromi είπε...
__ç$$$ç _$$$$$$$_####____#### __*$$$$$$* ####__##### ____*$$$$*$$$$$######## ____$$$$$ $$$$$$$######## _____$$$$*$$$$$$$$####### ____$$$$$*$$$$_$$$####### ____$$$$$*$$$$##$$$###### _____$$$$*$$$$_##$$###### _____$$$$*$$$$$__$$###### ____$_$$$*$$$$$$_$$_##### __$$__$$$ * $$$$$$_$$$_#### _____$$$$*$$$$$__$$$_#### _____$$$$*$$$$___$$__#### _____$$$$*$$$$_______### _____$$$$$$$$________## ______$$$$$$_________# _______$$$$$$__________ _______$$$$$$$________ _______$$$$$$$$________ _______$$$$_$$$$_______ _______$$$$_$$$$_______ _______$$$___$$$_______ (¯`'. ╔╗╔╗╔╗╔═╦¸.'´¯) (¯`'. ╠╣║║║╦╠═║ ¸.'´¯) (¯`'. ╝╚╩║╚╝╚═╚╝.'´¯)
Ανώνυμος είπε...
Ελπιζω να εχουν τουλαχιστον τυψεις αυτα τα τερατα γι`αυτο που εκαναν σε αυτο το αγγελουδι που ολα γινονται για το χρημα.Βαψανε με αιμα τα χερια τους και να το θυμουνται για μια ζωη
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ είπε...
ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ..ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ.. ΠΟΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΝΩΣΤΟΙ.. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ... ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΟΥΛΗ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου