Το Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι της Ασημίνας ... για τον Θανούλη μας.

Μεσάνυχτα 31 Δεκεμβρίου 2012,

Ο Αη Βασίλης,όπως κάθε χρόνο τέτοια νύχτα, φορτωμένος με το σάκο του γεμάτο δώρα, μπαίνει σε όλα τα σπίτια που υπάρχουν παιδιά για να αφήσει στο καθένα από μία ευχάριστη έκπληξη, από ένα παιχνιδάκι.

Αφού γύρισε όλο τον κόσμο, ο δρόμος του τον έφερε σε μία όμορφη γειτονιά του Βύρωνα...... αφήνει λοιπόν το έλκηθρό του και ξεκινάει να μοιράζει τα δώρα του. Φτάνει σε ένα όμορφο και ζεστό σπίτι που ήταν σίγουρος ότι υπήρχε ένα παιδάκι, μπαίνει μέσα βλέπει τις φωτογραφίες του μικρού Θάνου και χαμογελάει. Ψάχνει το δέντρο να αφήσει το δώρο του αλλά μάταια. Δεν μπορεί, σκέφτεται, σπίτι με παιδάκι χωρίς δέντρο; Πάει στο δωμάτιο του μικρού, τίποτα! το κρεββατάκι έρημο και μόνο. Μα τι συμβαίνει, σκέφτεται; Ήξερα ότι πέρυσι ήταν άρρωστος αλλά ήμουνα σίγουρος πως φέτος...!!! μου είχαν υποσχεθεί όλοι οι άγιοι του ουρανού πως θα βοηθούσαν... δεν μπορεί!!! πρέπει να μάθω,σκέφτηκε!! Περιηγείται μέσα στο σπίτι και αμέσως νιώθει θλίψη, εγκατάλειψη, πόνο!!! Πάει στο κρεββάτι των γονιών του και βλέπει ένα μαύρο πέπλο να σκεπάζει τα πρόσωπά τους.

Κατάκοπος όπως ήταν από την κούραση και γεμάτος αγωνία για τον μικρό Θανούλη, λέει στον αγαπημένο του τάρανδο, την Θύελλα, να τον πάει στο κοιμητήριο... 

 

Με το που φθάνει εκεί το βλέμμα του στράφηκε προς ένα φως... μία εκτυφλωτική λάμψη... λίγο πιο κει, μία δέσμη φωτός φωτίζε ένα από τα επίγεια κρεββάτια. Πήγε αμέσως προς τα εκεί και είδε αυτό που φοβόταν...!!! Ήταν το κρεββατάκι του μικρού Θανούλη...!!! Ακόμα κι αυτός, που ήταν Άγιος λύγισε μπροστά σε αυτό που αντίκρυζε!!! Ένα τόσο μικρό αγνό και όμορφο πλασματάκι να κείτεται εκεί!!! Έβγαλε το σκούφο του, ξεφορτώθηκε το σάκο του, έσκυψε πάνω στο κρεββατάκι του μικρού κι έκλαψε..... έκλαψε για πρώτη φορά στη ζωή του, τα δάκρυα του κυλούσαν σαν χείμαρρος. Πρέπει να πάω να τον βρω σκέφτηκε να δω πως είναι.

Χωρίς να χάσει χρόνο ανεβαίνει στο έλκηθρό του και προστάζει τους ταράνδους του να τον οδηγήσουν στον ουρανό!!!! Αχ τι όμορφα που είναι εδώ σκέφτηκε, τόσο ήρεμα, τόσο γαλήνια..!!! Εκεί που έψαχνε για τον μικρό Θανούλη, βλέπει μία παρέα από αγγελάκια που έπαιζαν χαρούμενα..είχαν ξεσηκώσει όλο τον ουρανό με τα γέλια, τις φωνές, τα τραγούδια και τους χορούς τους!!! και ανάμεσά τους ο πιο όμορφος άγγελος που είχε δει ποτέ του..!!! Πλησίασε την παρέα και αμέσως τα αγγελάκια σταμάτησαν το παιχνίδι τους και στράφηκαν προς το μέρος του. Το αγγελάκι, το πιο όμορφο, με τα κατάξανθα μαλλιά και τα καταγάλανα ματάκια, έτρεξε πάνω του και πήδηξε στην αγκαλιά του!!! Άγιε μου Βασίλη ήθελα τόσο πολύ να σε αγκαλιάσω, ήξερα ότι υπήρχες μου το έλεγαν ο μπαμπάς και η μαμά μου.

 Ο Αϊ Βασίλης ήξερε, ένιωσε, ποιό ήταν αυτό το αγγελάκι. Θανούλη μου, του είπε, αγόρι μου σε έψαχνα να σου δώσω το παιχνίδι σου!!! Άγιε μου Βασίλη είμαι εδώ πάνω στον ουρανό, άγγελος ανάμεσα σε αγγέλους, παίζω με τα αστέρια, πηδάω από συννεφάκι σε συννεφάκι, είμαι ευτυχισμένος!!! Δεν πονάω πια, δεν υποφέρω, δεν μπορεί να με αγγίξει τίποτα κακό. Ταλαιπωρήθηκα πολύ από την κακία το ψέμα και την ματαιοδοξία των ανθρώπων αλλά τώρα είμαι καλά. Τα γαλανά ματάκια του σκοτεινιάζουν για λίγο!!! Μου λείπουν ο μπαμπάς και η μανούλα μου βέβαια πολύ, πάρα πολύ, μου λείπει η αγκαλιά τους, τα φιλιά τους αλλά τους βλέπω από εδώ πάνω και τους στέλνω μηνύματα ότι είμαι καλά... πονάνε όμως πολύ και δεν με ακούνε. Θέλω να μου κάνεις μία χάρη Άγιε μου Βασίλη. Να πας και να τους γιάνεις λίγο την πληγή. Εγώ είμαι καλά, είμαι ευτυχισμένος, έχω κάνει φίλους παντοτινούς, παίζω, γελάω, τραγουδάω, αγγίζω τα αστέρια, κολυμπάω στον ουρανό, πάντα όμως τους αγαπάω και τους βλέπω αλλά πονούσα στην γη, πονούσα τόσο πολύ!!!Οι κακοί των παραμυθιών με κάνανε και πόνεσα... δεν τους κρατάω όμως κακία .... Να είναι όλοι καλά.... και του εξιστόρησε τα πάντα όλα όσα έζησε....

....Είμαι τόσο ευτυχισμένος που σε βλέπω από κοντά του είπε και του τράβηξε όλο σκανταλιά την γενειάδα του και έφυγε πάλι να παίξει με τους φίλους του τα άλλα αγγελάκια.

Ο Αη Βασίλης έμεινε για λίγο εκστατικός θαυμάζοντας το μεγαλείο αυτού του παιδιού... τόση ομορφιά, τόση καλοσύνη, τόση γαλήνη, τόση αγνότητα, όλες οι χάρες του κόσμου μαζεμένες σε ένα πλάσμα!!!!Τον έβλεπε από μακριά να παίζει χαρούμενος και ήθελε αυτή την εικόνα να μπορούσε να την δείξει και στους γονείς του έτσι για να αγαλλιάσει για λίγο η ψυχή τους, για να δουν για λίγο τον μοναχογιό τους και να μην ανησυχούν. Κάτι πρέπει να κάνω, σκέφτηκε, και αμέσως πήρε πάλι το έλκηθρό του και επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του μικρού Θάνου. Έψαξε στον σάκο του, βρήκε χαρτί και καλαμάρι και ξεκίνησε να γράφει... ήθελε να τους αφήσει ένα γράμμα.Συνήθως εκείνος ήταν που έπαιρνε γράμματα από τα μικρά παιδάκια τώρα όμως ήταν η σειρά του να γράψει ένα!!!

“ Αγαπημένοι μου Λίτσα και Κώστα, γονείς ενός αγγέλου του πιο όμορφου αγγέλου,

παίρνω το θάρρος και σας γράφω παρόλο που ντρέπομαι, ντρέπομαι τόσο πολύ που δεν μπόρεσα να σας βοηθήσω όσο θα έπρεπε. Είμαι ο άγιος των παιδιών και σκοπός μου είναι να κάνω όλα τα παιδάκια του κόσμου χαρούμενα και ευτυχισμένα!!! Θέλω λοιπόν να σας πω ότι έψαξα και βρήκα και το δικό σας παιδάκι, το δικό σας αγγελάκι... του μίλησα, το αγκάλιασα...Δεν υπάρχει άλλο αγγελάκι σαν αυτό! Ξεχωριστό ήταν στη γη ως παιδάκι, ξεχωριστό και στον ουρανό ως αγγελάκι. Καταλαβαίνω τον πόνο σας, την θλίψη σας, τον θυμό σας, καταλαβαίνω πως ότι και αν σας πω θα ακουστεί ποταπό και μηδαμινό στα αυτιά σας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος που μπορεί να βιώσει ποτέ άνθρωπος, μέχρι και εγώ που είμαι άγιος λύγισα...λύγισα και έκλαψα...Λυτρώθηκα όμως που τον είδα!!!! δεν θα σας πω πολλά να μην σας κουράσω. Δεν θέλω να ταλαιπωρώ δύο βασανισμένους γονείς.Απλά να ξέρετε ότι ο Θανούλης ήταν, είναι και θα είναι για πάντα δίπλα σας, σε μια άλλη διάσταση βέβαια αλλά δίπλα σας. Σας αγαπάει, σας βλέπει, σας νιώθει, σας στέλνει μηνύματα.Τα πάντα γύρω σας μπορεί να είναι μηνύματα από εκείνον....ένα απλό θρόισμα των φύλλων μέσα στην νηνεμία της νύχτας, ένα αστέρι που πέφτει από τον ουρανό, ένα πουλάκι που θα σταθεί στο μπαλκόνι σας, μια ακτίνα του ήλιου που ενώ έχει συννεφιά θα τρυπώσει στο σπίτι σας, ένας σχηματισμός που θα κάνουν κάποια συννεφάκια, ένα ξαφνικό σκίρτημα που θα νιώσετε στην καρδιά σας, ένα απαλό ψιθύρισμα του ανέμου, μια όμορφη μυρωδιά που θα νιώσετε ξαφνικά να χαιδεύει την όσφρησή σας, ένα αχνό φως που θα δείτε μέσα στο σκοτάδι, το ουράνιο τόξο που θα εμφανιστεί ξάφνου στον ουρανό χωρίς να έχει ρίξει στάλα βροχής, ένα απλό και ανεπαίσθητο άγγιγμα που θα νιώσετε.....όλα αυτά θα είναι από εκείνον.... θα είναι εκείνος!!!!!!

Σας υπόσχομαι ότι πάντα τέτοια νύχτα θα επισκέπτομαι τον μικρό Θανούλη να του δίνω το δωράκι του και σας εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να έρθω του χρόνου πάλι στο σπίτι σας αλλά αυτή την φορά να βρω δεντράκι στολισμένο και να αφήσω δωράκι.... για κάποια καινούρια ψυχούλα... που θα φέρει και πάλι στο σπίτι σας το φως, την ελπίδα ,την διάθεση για ζωή....Είναι κάτι που σίγουρα και ο μικρός σας άγγελος λαχταράει από εκεί ψηλά που βρίσκεται!!!!”

Με σεβασμό και αγάπη

Ο Άγιος Βασίλης